Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος
μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει
μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο
σ' ένα παρόν που στενάζει και κλαίει...
Είναι χλωμό τ' ουρανού το στερέωμα
και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει
έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα
να σ' αντικρίζω καθώς θα χαράζει ...
---
Οσο μ'αγάπησες τόσο σε πρόδωσα
όσο με πρόδωσες σε είχα αγαπήσει
οσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
και όσο με μίσησες με έχω μισήσει,
Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο
και είμαι ενα αύριο δίχως εικόνες.
Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο
ίσως περάσουν και αυτοί οι χειμώνες
No comments:
Post a Comment